سفر درزمان در فیلم ها و سریال ها همواره سوژه کارگردانان زیادی قرار گرفته است و در این میان سینما شاهد آثار برجسته و یا سرگرم کننده زیادی بوده است : از سریال های قدیمی پیشتازان فضا و فضای 1999 در دهه های 70 گرفته ، سه گانه های بازگشت به آینده رابرت زمه کیس " در دهه های 80 و 90 سریالهایی نظیر فرینج در دهه دوم سال 2000 و یا آثاری با مضامین فلسفی مانند سولاریس تارکوفسکی و ..... ولی سریال فلش را می توان سرگرم کننده ترین سریالی دانست که اگرچه زمان نقشی کلیدی در داستان فیلم دارد ولی در طول 23 اپیزود از فصل اول تنها محور سریال قرار نمی گیرد و فقط در خدمت جاذبه سناریوی سریال است و به نحوی جذاب سریال را با کشش زیاد به جلو میبرد . سریال اگرچه بر اساس داستانهای مصور کمپانی dc کمیک ساخته شده ولی سرشار از رویدادها و اتفاقات درام بوده و مضمون های اخلاقی را بسیار زیبا و کاملاغیر مستقیم در طول فصل به تماشاگر القا میکند و هیچگاه جنبه نصیحت و پند آن بیننده را آزار نمی دهد . جلوه های ویژه فیلم اگرچه قدرت و پرهزینه بودن فیلم های سینمایی را ندارد ولی کاملا مناسب فضای کمیک سریال بوده و تمام استاندارد های باور پذیری را رعایت میکند . شخصیت های منفی فیلم نیز همانند بسیاری از سریال های امروزی گهگاه حس دوست داشتنی بودنی را به نمایش می گذارند و شخصیت فلش نیز بسیار دلنشین از آب درمیاید . شخصیت پلیس فیلم با خنده های گهگاه و ناخودآگاه خود کمی نسبت به نقش های مشابه تازگی داشته و با بقیه کاراکترها مچ می شود . فقط کاراکتر سیسکو و کیتلن کمی تکراری بوده و مشابهاتی با سریال ماموران شیلد دارد شخصیت دکتر ولز نیز در ابتدا شخصیت هارولد فینچ در سریال شخص مورد نظر را تداعی میکند ولی همان اوایل سریال وجه افتراق شدید آن ، تشابهات را از بین میبرد . داستان سریال اگرچه با ترکیب با مباحث علمی گهگاهی پیچیده تر از عرف معمول میشود ولی همیشه افزایش دهنده هیجان و کشش سریال است . آمیختگی شخصیت های سریال در برخی از اپیزود ها با شخصیت های سریال اروو بسیار بجا است بدون آنکه بری آلن یا همان کاراکتر فلش را در سایه قرار دهد مکمل خوبی هم برای آن اپیزود میشود و جذابیت سریال را با حضور الیور کویین از سریال Arrow دو چندان میکند . در نهایت دیدن این سریال به طرفداران سریال های قهرمانی و کمیک توصیه میشود .
