اف ژورنال

مجله اینترنتی

اف ژورنال

مجله اینترنتی

مدیریت ، سینما ، هنر

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
نویسندگان

۴ مطلب در خرداد ۱۳۹۴ ثبت شده است

۲۴
خرداد

سریال Arrow یا پیکان محصول سال 2012 بر اساس یکی از مشهورترین داستانهای کمیک استریپ کمپانیDC ساخته شده است . سریال داستان الیور کوئین ، پسر خوشگذران یک میلیونر شهر فرضی استارلینگ سیتی میباشد که بر اثر حادثه ای سر از جزیره ای متروک در میاورد که این جزیره و حوادث آن موجب تحول روحی و جسمی الیور میشود .  بعد از پنج سال الیور به استارلینگ سیتی بر میگردد ، ولی او دیگر شخص جدیدی شده که در پی جبران اشتباهات گذشته اش سعی در نجات شهر دارد . کاراکتر های متعددی در طول فصول مختلف به سریال اضافه می شوند که هیچکدام از لحاظ شخصیتی با یکدیگر همپوشانی ندارند و به عبارتی شخصیت ها را با خصوصیات و صفات تکراری بسیار کم میبینیم . سریال با بازی خوب استفن امل کانادایی در نقش اولیور کوئین در فضایی کمیک گونه ولی واقعی و زیبا ، بسیار هیجان انگیز از آب درامده و علاوه بر آن دارای ریتم تندی نیز  میباشد و البته به نظر من همانند تمام شخصیت های سوپر قهرمان DC بسیار جذاب تر از شخصیت های مارول ( البته بجز شخصیت های کمیک مامورین شیلد )  با مخاطب ارتباط برقرار می کند . اولیور کوئین در فراز و نشیب شخصیتی در سریال خیلی زود به ثبات میرسد ولی در هر اپیزود با فلاشبکی به رویدادها و وقایع  5 سال غیبت اولیور بیننده را به دو فضای متفاوت ولی مرتبط با داستان در هر اپیزود میبرد و در اینکار پس از فلاش بک های سریال "شخص مورد نظر"  یکی از خوش ساخت ترین انقطاع های زمانی را به تصویر می کشد . اضافه شدن سخصیت" فلش" در چند اپیزود بسیارمرتبط با ریتم و داستان ،هماهنگ شده و سریال سرشار از غافلگیری هایی است که نه تنهاتو ذوق بیننده نمی زند بلکه از هیجانات فیلم های سینمایی قهرمان محور نیز پیشی میگیرد . سریال همچنین دارای نکات فلسفی است و همچنین توام با فیلمبرداری و جلوه های ویژه کم نقصی میباشد . در مجموع این سریال خوش ساخت و جاذب ،  کمیکی واقع گرا و "دی سی" گونه را برای همه نوع مخاطب به ارمغان میاورد . 

۲۲
خرداد
کریستوفر لی مشهورترین دراکولای تاریخ سینما در 7 ژوئن 2015 در سن 93 سالگی درگذشت
۲۱
خرداد

سریال جدیدی بنام "جاده قدیم" از تلویزیون پخش می شود . گریم بسیار هنرمندانه اساتید گریم کشورمان تحسین بسیاری را در پی داشت . این گریم شباهت بی حد کاراکتر این سریال به "والتر وایت" کاراکتر نقش اول سریال The Breaking Bad یا همان افسارگسیختگی را به همراه آورده است . سریالی که نقطه قوت آن در جذب مخاطب شخصیت پردازی و دگرگونی معنادار و زیبای شخصیت ها در طول سریال بود . 

البته خبری از گرفتن ایده از سریال فوق یا حداقل الگو برداری نیست ، آنچه بیننده شاهد آن است یک کپی برداری تاسف بار از سریال فوق میباشد که لحظه لحظه سریال فقط این  واقعیت را فریاد میزند : "مرگ خلاقیت و دفن هنر هفتم در ایران" و جالب و البته تاسف بارتر اینکه  هرکس از این رهگذر خاکی روی تابوت هم میریزد و همه خرسند از بکارگیری هنر هنرمندان در کمک به خفگی یا مرگ مغزی "سینما درایران" . بعضی وقتها برای فاصله گرفتن از معیارهای جهانی و سنگ پرتاب کردن به شیشه های پنجره خانه های خودمان چه سختی هایی می کشیم ! ولی این سختی و مشقت را در راه احیاء جسم نیمه جان سینمای مان بکار نمی بریم . ساعتها و روزها در روزنامه و تلویزیون و اینترنت از بسته شدن ؛ تعطیلی یا بلاتکلیفی خانه سینما می گوییم ولی نمی گوییم که این سینما دیگر خانه ای ندارد و حتی دعا برای خانه بدوشی آن نیز درخواست زیادی است ..... 

یاد حکایتی آموزنده از کتاب تعلیمات دینی قدیم مان در مدرسه افتادم که شخصی  در گوشه ای از کشتی اقدام به سوراخ کردن کشتی می کرد . وقتی مسافران به وی اعتراض کردند ، او گفت که به هیچ کس ربطی ندارد که من با مکان ، جا و سهم خودم از این کشتی چکار میکنم !! ........  

ضمنا گل روی خاک و تابوت فراموش نشود ... 

۲۰
خرداد

سریال person of interest در فصل چهارم به اوج پیچیدگی داستانی میرسد و در هر اپیزود سه خط داستانی را دنبال میکند که گهگاهی از یکی از دو مسیر داستان به مقدمه ای برای رمزآلود کردن خط سوم داستان می انجامد که خود یکی از عوامل جذابیت سریال در فصل چهارم می شود . فضای فصل چهارم پس از سه فصل که آمیخته طنز آن چشمگیر بود به خشونتی بیشتر غیر بصری تزئین میشود که از نگاه من بسیار بر فضای دلهره و هیجان سریال می افزاید . شخصیت های اصلی داستان نیز تا این فصل تمام زوایای شخصیتی و درونی خود را نشان داده اند و چیزی که بیننده را غافلگیر کند ندارند بجز شخصیت هارولد فینچ که در هر اپیزود جذابیت و تازگی خود را دارد و با عبارات عمیق و تکاندهنده در پاره ای از فیلم مارا همچنان غافلگیر میکند . این سریال یکی از زیبا ترین سریال های قهرمان محور کمیک گونه است که علی رغم ساده گرفتن بسیاری از پیچیدگی ها تمام مدت سریال را برای ما باورپذیر مینماید و بیننده همواره امیدوار است این سریال به پایان خود نرسد .